Άγνοια, η μητέρα της ευτυχίας.................

Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα....
Αν ξέρεις, έλεγα, ξέρεις και απο που να φυλαχτείς...Δεν είναι έτσι όμως. Χρειάστηκε να περάσει καιρός για να το καταλάβω και να αφήσω τα φαντάσματα - υπαρκτά και ανύπαρκτα - πίσω μου. Σήμερα μάτωσε για άλλη μια φορά η καρδιά μου και έμαθα....

Έμαθα να κρατάω μακρυά ό,τι σβήνει το χαμόγελο από τα χείλη μου, κάνοντας σκόνη τα πιο φωτινά μου όνειρα.....
Θέλω να ξανά μπω στην γυάλα που με είχανε παιδί....
Εκεί που έμαθα να ονειρέυομαι με τα μάτια ανοιχτά, να χτύζω παλάτια στην άμμο και να γεμίζω τον δικό μου ουρανό με αστέρια...
Σε ποιόν θα κοστίσει να γυρίσω εκεί..(;)...να γυρίσω και να μείνω για πάντα!!!! Έστω και μόνη...θέλω να ζω και να ονειρέυομαι!!! Ποιός έχει το δικαίωμα να μου το στερεί αυτο; Ποιός έχει το δικαίωμα να μου κόψει τα φτερά και να με πείσει πως ο κόσμος μου είναι ψεύτικος...Ποιός μπορεί να μου κλέψει την ευτυχία που κέντησα τόσα χρόνια μόνη; Σε ποιόν έδωσα αυτό το δικαίωμα;

Είμαι διαφορετική και θαρρείς να το πληρώνω...τι φταίω ομώς εγώ που "γεννήθηκα σε λάθος εποχή";
Fira